De mensen die sekspoppen kopen en gebruiken (ongeacht het model of huidtype, TPE of siliconen) noemen zichzelf meestal poppenliefhebbers, poppenbezitters of poppenvaders/mama's, terwijl een groep van hen poppencirkels wordt genoemd.

Deze poppencirkel, zoals ze zichzelf noemen, kan verder in twee groepen worden ingedeeld. Terwijl de ene groep vooral geïnteresseerd is in het gebruik van sekspoppen om hun lichamelijke behoeften te bevredigen, richt de andere groep zich op het gebruik van de poppen voor psychologische behoeften. Ze gebruiken de poppen als levensgezellen. Ze verzorgen de levensgrote poppen goed, kleden ze aan, doen hun haar en brengen make-up aan. Ze maken meestal veel foto's van hun poppen in provocerende of natuurlijke posities. Soms kopen kinderloze stellen of ouders die hun kinderen verliezen realistische poppen op kinderformaat om voor te zorgen en groot te brengen. Er zijn ook mensen die alleen wonen en het in hun dagelijks leven moeilijk vinden om met anderen om te gaan. Deze gebruikers hebben poppen nodig om zowel psychologische als fysieke behoeften te vervullen.

Dr. Yang merkt ook op dat niet alleen alleenstaande of eenzame individuen gebruik maken van sekspoppen; in zijn onderzoek stelt hij dat maar liefst 30% van sekspopgebruikers partners en gezinnen heeft.

In 1977 introduceerde Orient Industry, een populair Japans productiebedrijf voor volwassen poppen, zijn eerste sekspop. Deze pop was opblaasbaar, in tegenstelling tot de siliconen en TPE-poppetjes die momenteel verkrijgbaar zijn. Orient Industry richtte hun opblaasbare sekspoppen op gepensioneerden, ouderen en gehandicapten. Omdat de poppen duur waren voor een klein percentage van hun doelgroep, gingen ze zelfs zo ver dat ze een speciale korting creëerden voor lichamelijk en geestelijk gehandicapten. Deze korting was bedoeld om de kosten van de poppen voor deze groep mensen te verlagen, en het was een succesvolle poging. Verschillende mensen uit verschillende levensgebieden kochten de pop. Een van de nadelen van opblaaspoppen was hoe groot en moeilijk het was om de poppen voor en na elk gebruik op te blazen en leeg te laten lopen.

Een hedendaags sekspoppenbedrijf heeft een paar maanden geleden een enquête gehouden om inzicht te krijgen in de behoeften van zijn kopers en de redenen voor de aanschaf van een sekspop. Uit de onderzoekspool werd geëvalueerd dat ongeveer 42% van de kopers de sekspop alleen gebruikt voor seksuele vrijlating, en 39% poppen als partner of metgezel. Er is ook een klein percentage kopers dat zich geen gloednieuwe poppen kan veroorloven en gebruikte poppen kan kopen.

Een bekende psycholoog, dr. Aaron Ze'ev, schreef in een van zijn publicaties hoeveel belangrijker intimiteit is voor de menselijke geest. Hij acht het belang ervan hoger dan seks! Hoewel geslachtsgemeenschap eindigt met een climax, is het vaak een tijdelijke activiteit en oppervlakkig. Het kan door iedereen worden uitgevoerd, of zelfs door jezelf, wanneer ze masturberen! Intimiteit daarentegen is een belangrijk, diepgeworteld gevoel dat niet gemakkelijk te vervangen is.

De laatste tijd, zelfs nu sekspoppen populairder worden in de samenleving, beschouwen sommige mensen ze nog steeds als immoreel of verdraaid. Dit idee is verankerd in de overtuiging dat seksuele fantasieën pervers zijn en dat er in de samenleving niet over gesproken mag worden. Vanwege deze veronderstelling dat seks vies is, worden zowel TPE- als siliconenpoppen als schandelijke aankopen beschouwd. Omdat de samenleving een soort stigma heeft opgelegd, zorgt dit er op zijn beurt voor dat mensen die sekspoppen of seksspeeltjes kopen, deze verbergen en zich schuldig voelen als ze hun pakketje ontvangen en iemand ze ziet. Maar dit zou niet zo moeten zijn. Seks is iets geweldigs, dus waarom zouden eigenaren van sekspoppen die niet stelen of geen enkele misdaad begaan, veroordeeld moeten worden of perverselingen moeten worden genoemd? Eigenaars van sekspoppen hebben behoeften en hobby's, en hun poppen houden hen gelukkig zonder anderen schade te berokkenen.